Spring direct naar de hoofdnavigatie of de inhoud

Nederland kent een relatief jonge watersamenwerking met Chili, en ondersteunt het land sinds 2016 bij het verbeteren van het watermanagement. Chili staat door zijn enorme uitgestrektheid (4000 kilometer van noord naar zuid!) en geografische diversiteit gesteld voor een veelheid aan wateropgaven. De beschikbaarheid van water is daarvan één van de meest urgente. In 2019 startte het pilotproject GIRAgua recharge, een subsidieproject van Partners voor Water, dat wateropslag in de ondergrond onderzoekt.

Vooral het noorden van Chili is extreem droog, vertelt Wendele van der Wiele van Partners voor Water. “Die droogte neemt door de klimaatverandering alleen maar toe. Het gebied waar de pilot zich op richt, is het stroomgebied van de Elqui. Die stroomt vanuit de Andes naar de Grote Oceaan. In de droge periode is er niet veel water. In de natte periode wel, maar dan verdwijnt het feitelijk direct naar zee in, omdat de neerslag niet wordt vastgehouden in de gletsjers of het sneeuwpakket. Er zijn nauwelijks mogelijkheden om het langer vast te houden ten behoeve van de landbouw die in het gebied aanwezig is.” Hans van Duijne van Deltares en projectleider van ‘GIRAgua recharge’, haakt aan: “Het doel van ons GIRAgua-project – waarin zowel Nederlandse bedrijven als Chileense partners samenwerken – is nu juist om te kijken hoe we water wel langer vast kunnen houden, en wel door het ondergronds op te slaan. Soms wel op een diepte van zo’n 200 meter.”

Ondergrondse opslag van water in lege aquifers

“In de ondergrond bevinden zich zogeheten aquifers, waarin zich vroeger ook water bevond, maar die zijn in de loop der tijd nagenoeg helemaal leeggepompt”, vervolgt Van Duijne. “Wij onderzoeken de mogelijkheden om die aquifers weer te vullen. Dat kan overigens met water uit verschillende ‘bronnen’. In eerste instantie tappen we water van de rivier af. Maar je kunt ook denken aan het infiltreren van gezuiverd huishoudelijk afvalwater. Nu richten we ons allereerst op de vraag hoe het infiltreren van water in zo’n aquifer precies werkt, maar bij het toepassen van alternatieve bronnen, komt er dus ook een waterkwaliteitsvraagstuk op tafel.”

Compacte waterzuivering voor kleinschalig gebruik

Bluecon is een Nederlands bedrijf dat een heel compacte waterzuiveringsinstallatie heeft ontwikkeld en binnenkort in Chili – overigens niet als onderdeel van het GIRAgua-project – op vier verschillende locaties aan de slag gaat met een demonstratieproject. Eén van die locaties bevindt zich in het gebied waar ook GIRAgua actief is. Paul van de Grift, van Bluecon: “Wereldwijd wordt er buiten de grote steden maar weinig aan waterzuivering gedaan. Dat is een gemiste kans omdat je – zeker in droge gebieden – al het water zou willen benutten dat beschikbaar is; waarom zou je gezuiverd afvalwater niet hergebruiken?” Dat dat niet gebeurt komt omdat grote traditionele zuiveringen vaak niet geschikt zijn voor kleinschalige toepassing op het platteland en in kleine steden en dorpen, maakt Van de Grift duidelijk: “Wij hebben een installatie ontwikkeld die op een simpele manier huishoudelijk afvalwater omzet in herbruikbaar water van goede kwaliteit en bij uitstek geschikt is voor kleinschalige toepassingen. Het gezuiverde water is goed geschikt voor irrigatie, maar ook ondergrondse opslag voor later gebruik is natuurlijk mogelijk. Daarmee past het naadloos in een circulair systeem en sluit het uitstekend aan bij het doel van GIRAgua: efficiënt watergebruik mogelijk maken in een droog ruraal gebied.”

"Wij onderzoeken de mogelijkheden om de leeggepompte ondergrondse aquifers weer te vullen met water."

Kijk en luister naar de partijen betrokken bij het GIRAgua project in deze video van de Nederlandse ambassade in Chili (Engelse versie). Voor de Spaanse versie, klik hier.

Monitoring cruciaal

“Om echt op de beschikbaarheid van een ondergrondse watervoorraad te kunnen bouwen en vertrouwen, is het cruciaal om over een goed monitoringssysteem te beschikken”, zegt Van Duijne. “Dat is ook een van de onderdelen waar we in dit project onze pijlen op richten. Monitoring maakt duidelijk hoeveel water waar beschikbaar is. En we kunnen op basis van monitoring modellen maken om te voorspellen wat het effect is van de wateronttrekking van de ene boer op de wateronttrekking van zijn buurman. Pas als je dat inzichtelijk kunt maken – en laat zien dat je model klopt met wat er werkelijk gebeurt – ontstaat vertrouwen dat het ook echt werkt.”

Complex systeem van waterrechten

Overigens vraagt de waterbeschikbaarheidsopgave niet alleen om een technische oplossing, er zit ook een belangrijke governance-component aan, benadrukt Van der Wiele: “In Chili speelt namelijk een zeer complex systeem van waterrechten. Iedereen – van boer tot industrieel complex – krijgt een bepaalde hoeveelheid rechten toegewezen. Die rechten hebben betrekking op het oppervlaktewater en soms zijn er meer rechten vergeven dan dat er water is. Dat systeem is echter niet van toepassing op water in de ondergrond. Vraag is dus onder meer van wie dat ondergrondse water is.” “Van Duijne vult aan: “Eigenlijk zou je dat waterrechtensysteem moeten uitbreiden naar het water in de ondergrond. Maar het heeft pas kans van slagen om daar afspraken over te maken, wanneer iedereen via een monitoringsysteem kan ‘zien’ hoeveel water er in de ondergrond beschikbaar is en op welke plek.”